رفـتـم بـه کوی خواجه و گفتم که خواجه کو
          گفتند خواجه عاشق و مست است و کو به کو
          گــفــتــم فــریـضـه دارم آخـر نـشـان دهـیـد
          مــن دوســتـدار خـواجـه‌ام آخـر نـیـم عـدو
          گـفـتـنـد خـواجـه عـاشق آن باغبان شده‌ست
          او را بـــه بـــاغ‌هـــا جــو یــا بــر کــنــار جــو
          مــســتـان و عـاشـقـان بـر دلـدار خـود رونـد
          هـر کـس کـه گشت عاشق رو دست از او بشو
          مــاهــی کــه آب دیــد نــپــایـد بـه خـاکـدان
          عــاشــق کــجــا بــمــانــد در دور رنـگ و بـو
          بـــرف فـــســـرده کـــو رخ آن آفــتــاب دیــد
          خـورشـیـد پـاک خـوردش اگر هست تو به تو
          خــاصـه کـسـی کـه عـاشـق سـلـطـان مـا بـود
          ســـلـــطــان بــی‌نــظــیــر وفــادار قــنــدخــو
          آن کــیــمــیـای بـی‌حـد و بـی‌عـد و بـی‌قـیـاس
          بــر هـر مـسـی کـه بـرزد زر شـد بـه ارجـعـوا
          در خـواب شـو ز عـالـم وز شـش جـهـت گریز
          تــا چــنــد گــول گــردی و آواره سـو بـه سـو
          نــاچــار مــی بــرنــدت بــاری بــه اخــتــیــار
          تـــا پـــیـــش شـــاه بــاشــدت اعــزاز و آبــرو

         بـــســتــم ره دهــان و گــشــادم ره نــهــان
         رسـتـم بـه یـک قـنـیـنـه ز سـودای گفت و گو!!!

                                                                                       مولانا !