به اوج دل نشاندمت به رهگذار زندگی                      زمانه گر خزان شود تویی بهار زندگی

 تبسم نگاه تو نشان عشقی آشنا                               دلت ز پاکی و صفا چو چشمه سار زندگی

چو مبتلا شوم به غم خوشم به یک نگاه تو                دو چشم تو چراغ من به شام تار زندگی

به پاکی دلت قسم که دل ز تو نمی کنم                      که تکیه گاه من تویی در این حصار زندگی!