دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد 

 به زیر آن درختی رو که او گل​های تر دارد

در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی​کاران

به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

ترازو گر نداری پس تو را زو رهزند هر کس

یکی قلبی بیاراید تو پنداری که زر دارد

تو را بر در نشاند او به طراری که می​آید 

 تو منشین منتظر بر در که آن خانه دو در دارد

نه هر کلکی شکر دارد نه هر زیری زبر دارد 

 نه هر چشمی نظر دارد نه هر بحری گهر دارد

بنال ای بلبل دستان ازیرا ناله مستان 

 میان صخره و خارا اثر دارد اثر دارد

چراغست این دل بیدار به زیر دامنش می​دار 

 از این باد و هوا بگذر هوایش شور و شر دارد!!!
                                                 

                                                                                                    سجاده نشین باوقار

                                                                                                                                و

                                                                                                                            بازیچه ی کودکان کوی!