همیشه برده خواه تو، همیشه مات خواه من      بچین، دوباره می زنیم: ســفید تو، سیاه من

 

ســـتاره های مهره و مربعات روز و شـــب      نشـسته ام دوباره رو به روی قرص ماه من

 

پیــاده را دو خانه تو، و من یكی نه بیشـــتر      همیشــــه كل راه تو، همیشــه نصف راه من

 

تمســــــخر و تكان اسب و اندكی درنگ، تو      نگــــاه و دست بر پیاده ...  باز هم نگاه من

 

یكی تو و یكی من و یكی تو و یكــــی نه من      دوباره رو ســـــفید تو، دوباره رو سـیاه من

 

دوباره شــــاد لذت نبــــــــرد تن به تن تـو و      دوبــــاره شـرمســــار ارتكاب این گنــــاه من

 

                          تو برده ای و من خوشـم كه در نبرد زندگـی

 

                        تو هســـتی و نمانده ام دمی بدون شـــاه من!!!