بیا !!!

 

بیا !

نه که  نیا!!!

نیا نیا گل نرگس جهان که جای تو نیست

دو صد ترانه به لبها یکی برای تو نیست


نیا نیا گل نرگس که در زلال دلی

هزار آینه نقش و یکی ز خال تو نیست


نیا نیا گل نرگس تو را به خاک بقیع

که شهر ما نه مُهیای گامهای تو نیست


نیا نیا گل نرگس به آسمان سوگند

قسم به نام و نهادت دلی برای تو نیست


نیا نیا گل نرگس ز رنجمان تو مکاه

کسی ز خلق و خلائق فدای راه تو نیست


نیا نیا گل نرگس بدان و آگه باش

که جای سجده گه ِ ما هنوز مال تو نیست



نیا نیا گل نرگس که چون علی تنها

به فجر صبح ظهورت کسی کنار تو نیست


نیا نیا گل نرگس به مجلس ندبه

که ندبه ، ندبه خرقه است و پایگاه تو نیست


نیا نیا گل نرگس دعای عهد کجاست؟

نه این نماز جماعت به اقتدای تو نیست

 
نیا نیا گل نرگس به جان تشنه عشق

دعا دعای ظهور است ولی برای تو نیست

 

نیا نیا گل نرگس سقیفه ها برپاست

ردای سبز خلافت ولی برای تو نیست


نیا نیا گل نرگس به مادرت زهرا

کسی برای شهادت به کربلای تو نیست


نیا نیا گل نرگس نیا به دعوت ما

هزار نامه کوفی یکی برای تو نیست

 
نیا نیا گل نرگس فدا شوی مولا

برای عصر عجیبی که خواستار تو نیست !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!             

***********************************************!!!

با خود!

آن نفسی که باخودی یار چو خار آیدت                  وان نفسی که بیخودی یار چه کار آیدت

آن نفسی که باخودی خود تو شکار پشه‌ای           وان نفسی که بیخودی پیل شکار آیدت

آن نفسی که باخودی بسته ابر غصه‌ای                وان نفسی که بیخودی مه به کنار آیدت

آن نفسی که باخودی یار کناره می‌کند                 وان نفسی که بیخودی باده یار آیدت

آن نفسی که باخودی همچو خزان فسرده‌ای         وان نفسی که بیخودی دی چو بهار آیدت

 جمله بی‌قراریت از طلب قرار تست                     طالب بی‌قرار شو تا که قرار آیدت

جمله بی‌مرادیت از طلب مراد تست                    ور نه همه مرادها همچو نثار آیدت

عاشق جور یار شو عاشق مهر یار نی                تا که نگار نازگر عاشق زار آیدت

اعتبار!

صيغه اي خواندي برايم شرعي و تاريخ دار

                          فسخ شد اما قرار پوچمان بي اعتبار!!!

ای آرزوی دیده بینا چگونه ای
وی مونس دل من تنها چگونه ای
از ناز و نازکی اگر اینجا نیامدی
باری یکی بگوی که آنجا چگونه ای
دُر است صورت تو و دریاست چشم من
ای دُر دور مانده ز دریا چگونه ای
دل هدیه تو کردم آن را نخواستی
جان تحفه می فرستم این را چگونه ای
ای نور چشم مهر و گل بوستان حسن
ما بی تو در همیم تو بی ما چگونه ای
از وصل تو که نیست، دریغا در آتشم
در هجر من که هست مبادا، چگونه ای
ما خود جهان گرفتیم از پیش عاشقی
در سلسله تو ای دل شیدا چگونه ای؟؟؟!!!

ب ...........................!

 

لمعات وجهک اشرقت بشعاع طلعتک اعتلا
ز چه رو الست بربکم نزنی، بزن که بلی بلی
به جواب طبل الست او، ز ولا چو کوس بلی زدم
همه خیمه زد بدر دلم سپه غم و حشم بلا
پی خوان دعوت عشق او، همه شب زخیل کروبیان
رسد این صفیر مهیمنی که گروه غم زد الصلا
من و مهر آن مه خوبرو، که چو زد صلای بلی بر او
قدککته و سککته متدکدکاً متزلزلا
چو شنید نالة مرگ من، پی ساز من شد و برگ من
فاتی الی مهر ولاً‌ و بکی علی مجلجلا
تو که فلس ماهی حیرتی، چه زنی ز بحر وجود دم

بنشین چو صحبت و دمبدم بشنو خروش نهنگ لا !!!

ب...........................!

ساحل نشین!!!

دریای شورانگیز چشمانت چه زیباست 

آنجا که باید دل به دریا زد همینجاست 

در من طلوع آبی آن چشم روشن 

یاد آور صبح خیال انگیز دریاست 

گل کرده باغی از ستاره در نـگاهت 

آنک چراغانی که در چشم تو برپاست 

بیهوده می کوشی که راز عاشقی را 

از من بپـوشانی که در چشم تو پیداست 

ما هر دُوان خاموش خاموشیم ، اما 

چشمان ما را در خموشی گفت و گوهاست 
!!!